1.ทุกสิ่งแปลงเปลี่ยนได้ด้วยตัวของเราเอง
คนจีนมีความเชื่อฝังหัวว่ามนุษย์มีศักยภาพในการพัฒนา
โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงภายในตนเอง
พ่อแม่จีนปลูกฝังให้ลูกมีความเชื่อว่า
ถ้าเรายังไม่เก่ง
เราสามารถพัฒนาตนให้เก่งได้
ถ้าเรายังช้า
เราสามารถทำให้เร็วขึ้นได้
ถ้าเรายังโง่
เราจะไม่โง่ไปตลอดชีวิต
เพราะสุดท้ายแม้จะไม่เก่งหรือยังช้าหรือไม่ฉลาด
แต่ถ้าไม่หยุดก็ถึงฝั่งฝันได้เช่นกัน
2.พรวนดินรดน้ำตัวเองก่อน
ขงจื๊อเคยกล่าวไว้ว่า
"If your plan is for 1 year,plant rice
If your plan is for 10 years,plant trees
If your plan is for 100 years,educate children."
คนจีนตั้งใจให้การศึกษาแก่ลูก
และสั่งสอนลูกเสมอว่า
การศึกษานั้นต้องเกิดจากการรากฐานความต้องการพัฒนาตนเอง
พ่อแม่จีนมักไม่ค่อยพอใจที่ลูกทำคะแนนได้ไม่ดี
เพราะมีความเชื่อว่า
เมื่อทำได้ไม่ดี
เราสามารถทำให้ดีขึ้นได้
ไม่น่าเชื่อว่าเด็กจีนนั้นต่างจากเด็กอเมริกัน
ตรงที่เด็กจีนชอบไปโรงเรียน
ชอบเรียนหนังสือ
สนใจใฝ่รู้
ทั้งๆที่ต้องเผชิญกับพ่อแม่ที่มีความคาดหวังสูง
นั่นอาจเป็นเพราะในความคาดหวังนั้น
พ่อแม่จีนปลูกฝังเมล็ดพันธุ์ให้ลูกมีแรงขับเคลื่อนตัวเอง
3.อัจฉริยะคือผลผลิตจากความมุมานะ ความรู้จะเพิ่มพูนขึ้นเมื่อเราใฝ่รู้
"The man who moves the mountain begins by carrying small stones."
นักเขียนหญิงชาวอเมริกันเชื้อสายจีนคนหนึ่งนามว่า Ruth Chua ได้กล่าวถึงวิถีทางในการขับเคลื่อนลูกให้มีความมุมานะ
ครั้งหนึ่งลูกสาววัย 7 ขวบเรียนเปียโน แต่ไม่สามารถเล่นเพลงใหม่ได้ และลูกสาวของเธอแสดงออกว่า
ไม่มั่นใจในตัวเอง
เธอจึงใช้วิธีขับเคลื่อนลูกต่างๆนานา เช่นสร้างกรอบเวลาให้ลูกฝึกทุกวัน
ไม่ให้ขนมถ้าไม่ฝึก
บอกลูกว่าอย่าทำตัวขี้เกียจ
อย่าดูถูกตัวเอง
เพราะลูกคิดว่าตัวเองทำไม่ได้นั่นเอง
จนถึงขั้นบังคับให้ลูกเล่น
สิ่งที่ได้คือ
หลังจากที่ลูกทำไม่ได้อยู่หลายสัปดาห์
คืนหนึ่งที่นั่งฝึกเปียโน
ลูกสาวของเธอก็ทำได้อย่างดี
และเรื่องจบลงด้วยการที่แม่กับลูกนอนกอดกัน
เพราะเธอรู้ดีว่าลูกทำได้
เพียงแต่ลูกขาดแรงขับให้เกิดความมุมานะนั่นเอง
4.มีเวลาดูแลการบ้านการเรียนของลูกมากกว่า
แม่บ้านและพ่อบ้านชาวจีน
ไม่ว่าจะเป็นคนจีนในประเทศ
หรือที่อยู่ในสหรัฐอเมริกา
มีการวิจัยที่บอกชัดว่าพวกเขามีเวลาให้กับการศึกษาของลูก
ใส่ใจเรื่องการบ้านลูก
เสียสละเวลาในการดูแลการศึกษาของลูก
มากกว่าครอบครัวชาวอเมริกันทั่วไป
วัฒนธรรมที่ต่างกันของคนแต่ละชาติ
มีอิทธิพลสร้างคนรุ่นต่อๆไป
เหมือนต้นน้ำเป็นอย่างไร
น้ำที่ปลายน้ำก็มาจากต้นน้ำนั้น
ความเชื่อเบื้องต้นเริ่มจากพ่อแม่
เด็กไทยนั้นแตกต่างจากเด็กจีนและเด็กอเมริกัน
ถ้าเราเลือกข้อดีของแต่ละวัฒนธรรมมาใช้กับลูก
อนาคตของลูกและของประเทศก็จะเป็นตามปรัชญาที่เราปลูกฝังไว้ในใจพวกเขา